اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی چیست و چه مشکلاتی به وجود می آورد و روش های درمانی آن چگونه است ؟ در این مطلب به این موارد خواهیم پرداخت .

 

اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) حالتی بسیار شدیدتر از سندرم پیش قاعدگی است که به‌ عنوان یک اختلال روان‌ تنی مشابه با افسردگی تک‌قطبی در نظر گرفته می‌شود. بین ۲ تا ۱۰ درصد از زنان بین دوران بلوغ تا یائسگی، دچار این اختلال می‌شوند و از این بابت، تن و روان‌شان به‌طور جدی دچار آشفتگی و ناخوشی می‌شود.

پیامدهای روانی پریود در بعضی زنان آنقدر شدید است که زنانی با سن ۳۰ سال مجبور می‌شوند درمان‌های سختی مانند هیسترکومی یا جراحی برداشتن رحم را انتخاب کنند.

به گفته یک پزشک  ۸۶ درصد افرادی که این اختلال در آنها تشخیص داده شده، به فکر خودکشی بوده‌اند و  ۳۰ درصد زنانی که این اختلال در آنها تشخیص داده شده، دست به خودکشی زده‌اند.

اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی

سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۹ و به دنبال آن سازمان بهداشتی بریتانیا پی‌ام‌دی‌دی را به عنوان یک بیماری به رسمیت شناختند.

زنان دو هفته پیش از پریود دچار آشفتگی روانی بسیار شدید می‌شوند که با شروع خونریزی علائم‌ آن افول می‌کند.

مشخص نیست که چرا تاثیرات روحی ناشی از پریود در بعضی از زنان بیش از دیگران است.

متخصصان بهداشت فکر می‌کنند می‌تواند دلایل ژنتیکی داشته باشد؛ یا سیستم عصبی مرکزی برخی به طور خاص به تغییرات هورمونی حساس‌تر باشد یا به سختی بتواند با استرس مقابله کند.

علایم آن می‌تواند شامل این موارد باشد: گرفتگی عضلات، سردرد و درد مفاصل و عضله‌ها. علائم رفتاری مانند پرخوری و مشکلات خواب؛ علائم ذهنی و عاطفی مثل احساس اضطراب، عصبانیت، افسردگی یا حتی فکر خودکشی.

درمان اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی :

 پی‌ام‌دی‌دی پس از تشخیص قابل درمان است.

می‌توان پی‌ام‌دی‌دی را با تزریق دارو به تخمدان‌ها و توقف ترشح هورمون یا خارج‌کردن تخمدان‌ها از بدن درمان کرد.

درمان پی‌ام‌دی شامل برداشتن تخمدان‌ها، برداشتن رحم یا خارج کردن هر دوی آنها است که مورد آخر جزو درمان‌های بسیار سخت و شدید است.

در زیر صحبت های دو زن که به این اختلال دچار بودند میخوانیم :

سامانتا کمبل که ۳۲ ساله است، وقتی با علایم شدید قبل از پریود مواجه شد، به فکر خودکشی افتاد.

او می‌گوید: «حس می‌کردم همه اطرافیانم بدون من وضعیت بهتری خواهند داشت. نمی‌خواستم بار خانواده را سنگین کنم. احساس می‌کردم نمی‌خواهم زندگی کنم.»

سامانتا که در کانتی داون ایرلند زندگی می‌کند، دچار پی‌ام‌دی‌دی یا اختلال آشفتگی و ملال پیش از قاعدگی شده بود.

سامانتا یک هفته قبل از پریود خود را «منزوی» می‌کرد، به این صورت که در اتاقش تنها می‌ماند تا از خود و خانواده‌اش محافظت کند.

او می‌گوید: «اگر عصبانی می‌شدم یا به اطرافیانم ضربه می‌زدم، که جزو علایم است، بعدا یا با بریدن بدن یا پرخوری به خودم صدمه می‌زدم.»

سامانتا رحم خود را برداشته و الان قصد دارد تخمدان‌هایش را هم خارج کند. کاری که نیاز به جراحی دارد و باعث یائسگی زودرس خواهد شد.

 

 

جنیفر مسیت ۳۹ ساله که در دوبلین، پایتخت جمهوری ایرلند، زندگی می‌کند، درباره بدترین حالاتش می‌گوید: «فکر کردن به خودکشی، احساس بی‌مصرفی، و اینکه هر دو هفته فقط می‌خواستم خودم را بکشم.»

او می‌گوید که از نظر شدت علایم در انتهای طیف بوده و برای تشخیص و درمان باید به لندن می‌رفته است. با این حال فکر می‌کند خوش‌اقبال است که قبل از انجام هیسترکتومی یا برداشتن رحم، یک پسر به دنیا آورده است.

جنیفر گفت: «وقتی همه چیز تمام شده و رفته و دوستان و خانواده و اطرافیان بچه‌دار می‌شوند، وضعیت بسیار دردناکی است.»

«من مادر خوبی هستم و می‌توانستم برای بیش از یک بچه هم مادر خوبی باشم.»