در برخی مناطق کشور بین خانواده‌ها، رسم است که زمان خواستگاری و ازدواج، شوهر، علاوه بر مهریه‌ای که براى زن معین شده، موظف به پرداخت مالى براى والدین زن می‌شود، که آن را « شیر بها » می‌گویند.
لازم به ذکر است وجود این مورددر ازدواج، به خاطر دلیل شرعی نبوده و نمی‌توان شوهر را ملزم به پرداخت آن کرد. اما چنانچه این مسئله با رضایت طرفین بوده و یا در قالب شرط ضمن عقد مطرح شود، اشکالی ندارد.
سوال در مورد حکم گرفتن شیربها :
گرفتن شیربها توسط پدر یا نزدیکان دختر چه حکمی دارد؟
امام خمینی(ره):
اگر شیربها را در مقابل عملی مثل سعی در ازدواج می گیرد یا با رضایت به او می بخشند، حلال است.
(تحریرالوسیله، ۱۳۸۲، ج۲، ص ۲۹۸، م۹)
(استفتائات، ۱۳۸۲، ج ۳، ص ۱۹۰، س ۳۸)
آیه الله بهجت(ره):
اگر جزو مهریه باشد یا به عنوان جعاله (تعهد به پرداخت مالی معین، در برابر انجام دادن کاری حلال و درخور اعتنای عقلاء ـ فرهنگ فقه، ج۳، ص۹۰) باشد یا شرط ضمن عقد باشد، لازم الوفاء است. (در غیراین صورت) مربوط به تراضی طرفین است.
(استفتائات ۱۳۸۶، ج۴، ص ۴۹، ۴۷۲۳ و ۲۷۲۵)
آیه الله تبریزی(ره):
گرفتن شیربها مورد اشکال است ولی اگر به صورت شرط ضمن عقد برای غرض صحیح دیگری شرط هبه کنند برای پدر دختر و غیره یا در مقابل عمل مباح برای غیر دختر مالی را به عنوان جعاله و مانند آن قرار دهند جایز است.
(استفتائات، ۱۳۸۵، ج۱، ص ۲۶۳، م ۱۶۲۸و ج۲، ص ۳۲۸، س ۱۳۵۱)
آیه الله خوئی(ره):
اگر در متن عقد شرط شود که زوج بدهد، صحیح و پرداختن آن لازم است.
(استفتائات، ص ۳۱۴، س ۱۰۵۱)
آیه الله سیستانی(دام ظلّه):
اگر شیربها را در مقابل عملی مثل سعی در ازدواج می گیرد یا با رضایت به او می بخشند، حلال است.
(منهاج الصالحین، ۱۴۲۷هـ ق، ج۳، ص ۹۴، م ۳۰۱ و سوال شفاهی از دفتر)
آیه الله صافی گلپایگانی(دام ظلّه):
اگر شیربها را در مقابل عملی مثل سعی در ازدواج می گیرد یا با رضایت به او می بخشند، حلال است.
(هدایه العباد، ۱۴۲۰هـ ق، ج۲، ص ۴۵۷، م۹)
(جامع الاحکام، ۱۳۸۵، ج۲، ص ۲۶، س۱۳۰۶)
آیه الله فاضل لنکرانی(ره):
اگر شیربها را در مقابل عملی مثل سعی در ازدواج می گیرد یا با رضایت به او می بخشند، حلال است.
(الاحکام الواضحه، ۱۴۲۶هـ ق، ص ۲۹۰، م ۱۷۳۲)
(جامع المسائل، ج۱، ص ۳۹۵، س ۱۴۹۷)
آیه الله گلپایگانی(ره):
اگر شیربها را در مقابل عملی مثل سعی در ازدواج می گیرد یا با رضایت به او می بخشند، حلال است.
(مجمع المسائل، ۱۴۱۲هـ ق، ج۲، ص ۱۶۸، س ۴۶۹)
(هدایه العباد، ج۲، ص ۳۶۰، م ۱۲۶۲)
آیه الله مکارم شیرازی(دام ظلّه):
اگر به صورت شرط ضمن عقد به هنگام خواندن عقد نکاح قید شود، جایز است.
(استفتائات جدید، ج۱، ص ۲۴۲، با استفاده از س ۸۵۴ و ص ۲۴۵، با استفاده از س ۸۶۸)
آیه الله نوری همدانی(دام ظلّه):
اگر به عنوان جعاله یا هبه باشد، اشکال ندارد.
(هزار و یک مساله فقهی، ۱۳۸۳، ج۲، ص ۱۸۸، س ۶۲۶)
آیه الله وحید خراسانی(دام ظلّه):
اگر دادن و گرفتن شیربها به عنوان جعاله برای عمل مباحی باشد جایز و حلال است و عامل استحقاق آن را دارد و زوج بعد از دادن آن نمی تواند آن را پس بگیرد و اگر به عنوان جعاله نیست چنانچه زوج با طیب نفس و رضایت خود، شیربها را به نزدیکان دختر می دهد اگر چه برای جلب خاطر و راضی کردن نزدیکان باشد به جهت اینکه رضایت آن نزدیکان، فی نفسه مقصود است (مثل رضایت ولی در ازدواج بکر) یا به جهت اینکه رضایت دختر منوط به رضایت نزدیکان است (مثل وابسته بودن رضایت دختر به رضایت مادرش) و با ملاحظه این جهات زوج با طیب نفس و رضایت این مال را بذل می کند گرفتن آن جایز است ولی در این صورت زوج می تواند تا زمانی که مال بذل شده از ناحیه وی موجود است، مالش را پس بگیرد ولی اگر زوج به دادن شیربها راضی نیست و فقط به جهت استخلاص دختر شیربها را می دهد چون نزدیکان مانع از ازدواج هستند در حالیکه دختر با همان مهریه راضیه به ازدواج است در این صورت گرفتن و تصرف در شیربها حرام است و معصیت خدای متعال می باشد و زوج می تواند آن را پس بگیرد و حتی در صورتی که تلف شده می تواند بدل آن را مطالبه نماید.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعه الزهراء قم)